تشخیص فیزیکی مبتنی بر شواهد

هنگامی که پزشکان مشغول گذاشتن تشخیص اند، منظورشان آن است که مشخص کنند ناخوشی بیمار در کدام دسته قرار می گیرد؛ با این کار معلوم می شود آن نا خوشی چگونه بوجود آمده است، ییش آگهی اش چیست، و درمانش کدام است. پس از آن است که پزشکان می توانند توضیح بدهند چه اتفاقی برای بیمار افتاده است، و بهترین راه برگرداندن سلامتی وی کدام است.

یک قرن پیش این دسته بندی بیماری ، تقریباً به طور کامل متکی بود بر مشاهده تجربی؛ آن چه را که پزشکان در بالین بیماران می دیدند، می شنیدند، و حس می کردند. گرچه بعدها آزمایشاتی متکی بر فناوری هم وارد میدان شد ) مثل آزمایش میکروسکوپی خلط و ادرار( لیکن نقش این آزمایش ها ناچیز بود و تقریبا تمام کار تشخیص بر اساس معاینه سنتی انجام می شد).